شفیع آباد

هرمزان در سمت فرمانداري خوزستان انجام وظيفه مي‌كرد. هرمزان كه يكي از فرمانداران جنگ قادسيّه بود. بعد از نبردی در شهر شوشتر و زماني كه هرمزان در نتيجه خيانت يك نفر با وضعی نااميد كننده روبرو شد، نخست در قلعه‌اي پناه گرفت و به ابوموسي اشعري، فرمانده تازيها آگاهي داد كه هر گاه او را امان دهد، خود را تسليم وي خواهد كرد. ابوموسي اشعري نيز موافقت كرد از كشتن او بگذرد و وي را به مدينه نزد عمربن الخطاب بفرستد تا خليفه درباره او تصميم بگيرد. با اين وجود، ابوموسي اشعري دستور داد، تمام 900 نفر سربازان هرمزان را كه در آن قلعه اسير شده بودند، گردن بزنند.
پس از اينكه تازيها هرمزان را وارد مدينه كردند، ... لباس رسمي هرمزان را كه ردائي از ديباي زربفت بود كه تازيها تا آن زمان به چشم نديده بودند، به او پوشاندند و تاج جواهرنشان او را كه «آذين» نام داشت بر سرش گذاشتند و ويرا به مسجدي كه عمر در آن خفته بود، بردند تا عمر تكليف هرمزان را تعيين سازد. عمر در گوشه‌اي از مسجد خفته و تازيانه‌اي زير سر خود گذاشته بود. هرمزان، پس از ورود به مسجد، نگاهي به اطراف انداخت و پرسش كرد: «پس اميرالمؤمنين كجاست؟» تازيهاي نگهبان به عمر اشاره‌اي كردند و پاسخ دادند: «مگر نمي‌بيني، آن اميرالمؤمنين است.»
... سپس عمر از خواب برخاست. عمر نخست كمي با هرمزان گفتگو كرد و سپس فرمان داد، او را بكشند.
هرمزان درخواست كرد، پيش از كشته شدن به او كمي آب آشاميدني بدهند. عمر با درخواست هرمزان موافقت كرد و هنگامي كه ظرف آب را به دست هرمزان دادند، او در آشاميدن آب درنگ كرد. عمر سبب اين كار را پرسش نمود. هرمزان پاسخ داد، بيم دارم، در هنگام نوشيدن آب، مرا بكشند. عمر قول داد تا آن آب را ننوشد، كشته نخواهد شد. پس از اينكه هرمزان از عمر اين قول را گرفت، آب را بر زمين ريخت. عمر نيز ناچار به قول خود وفا كرد و از كشتن او درگذشت. این باعث بوجود آمدن فلسفه ای شد که با ریختن آب بر زمین، یعنی زندگی دوباره به شخصی داده می شود تا مسافر برود و سالم بماند

یکی از میوه هایی که در این فصل در بازار گیلان به وفور دیده میشه ازگیل یا همان کونوس می باشد که در این پست این میوه را معرفی میکنم.

ازگیل یا همان میوه ای که به گیلکی کونوس می نامیم ، درختچه ای است خاردار و بومی ایران که در همهٔ جنگل‌های شمال ایران و در همهٔ بلندی‌های دامنه جنوبی البرز و مناطق استپی میروید.

ازگیل از حدود سه هزار سال پیش در جنوب دریای خزر در مناطق گیلان و مازندران در ایران کاشت می‌شد و ۷۰۰ سال پیش از میلاد به یونان و در ۲۰۰ پ.م به روم رسید. کاشت این میوه از طریق رومیها در بقیه اروپا گسترش یافت.

میوه ازگیل تا دوره ویکتوریا به وفور استفاده می شد اما در دوره های پس از آن کمتر مورد توجه قرار گرفت تا آن که اکنون جز بخش های کوچکی در اروپا، طرفداران چندانی ندارد.

 طرز تهیه آب دوکوده کونوس

یکی از خوردنیهای خوشمزه شمالی ها در شب های زمستان خوردن اَذگیل آب انداخته است که هم خوردنش و هم درست کردنش در بین مردم شمال در حال فراموشیه که اتفاقا هم خیلی خوشمزه است و هم درست کردنش خیلی ساده و آسان و کافیه که شما اَذگیل خام ” پخته نه ” را بعد از شستن در یک ظرف شیشه ای در دار ریخته ” ظرف پلاستیکی رو من سفارش نمی کنم ” و بعد روی آن اَذگیل آب بریزید تا ظرف شما پر از آب شود و بعد درب آن ظرف شیشه ای را به مدت یک هفته بسته و بعد از یک هفته اگر دیدید که آب اَذگیل داخل ظرف کم شده،دوباره آب ریخته تا پر شده و درب را ببنید تا هفته دیگر. معمولا اَذگیل تو این دو هفته باید قابل خوردن باشه،مگر اینکه از نوع جنس بدش باشه که اگر شما چند ماه هم در آب بذاریش،آب به خودش نمی گیره. داخل آب اَذگیل ” دو هفته تمام شد ” کمی نمک ریخته تا خوشمزه تر شود و شما یک روز پس از ریختن نمک می توانید نوش جان کنید.

وقع خرید اَزگیل به فروشنده سفارش کنید که برای چه نوع خوردن می خواهید ازش استفاده کنید